Pytanie „Kim powinienem zostać?” jest dla maturzystów ważniejsze niż szekspirowskie „Być albo nie być?”. W końcu odpowiedź na to pytanie determinuje całe ich przyszłe życie. Oczywiście, są tacy „szczęściarze”, którzy marzą o opanowaniu konkretnego zawodu od dzieciństwa i wytrwale dążą do celu. Większość młodych mężczyzn i kobiet stara się jednak przeanalizować swoje talenty i zrozumieć, czego naprawdę pragną. W tak ważnym momencie życia, kiedy muszą wybrać studia, a wraz z nimi przyszły zawód, potrzebują pomocy.
Myśl własną głową
Podstawową zasadą przy wyborze przyszłego zawodu jest nie przerzucanie decyzji na innych. Wielu absolwentów, niepewnych wyboru uczelni, słucha rad rodziców, w zasadzie rezygnując z możliwości samodzielnego podjęcia decyzji. Nie ma w tym nic złego, ponieważ nikt nie zna zainteresowań i umiejętności dziecka lepiej niż rodzice. Jednak bliscy mogą nie rozpoznać prawdziwego powołania córki lub syna. Na przykład, matka marzyła kiedyś o karierze tłumacza, ale całe życie spędziła jako inżynier. Teraz, kierując się najlepszymi intencjami, radzi dziecku zapisać się na kurs języka obcego. Niezadowolenie z zawodu może zmusić rodziców do skorygowania błędu „po fakcie”, podejmując decyzję, którą uważają za właściwą dla swojego dziecka.
Być może rodzicami kierują również bardziej przyziemne impulsy – prestiż i wysokie zarobki w zawodzie. Znów, to, że ktoś, kogo znają, został genialnym chirurgiem lub odnoszącym sukcesy prawnikiem, nie oznacza, że ktoś inny odniesie równie wielki sukces. Dlatego zadaniem absolwenta jest odnalezienie własnego powołania. Zainteresowania, umiejętności, osobowość.
Psychologowie przyszli z pomocą absolwentom, którzy mają trudności z określeniem swojego powołania. Opracowali specjalną metodę określania predyspozycji do danego zawodu. Aby rozwiązać złożony problem doradztwa zawodowego, konieczne jest zbadanie trzech kluczowych parametrów: zainteresowań, predyspozycji i cech osobowości.
Zainteresowania, wydawałoby się, są proste. Działalność zawodowa powinna być interesująca. Ale czy wszyscy uczniowie szkół średnich mają czas, aby jasno określić swoje zainteresowania? Wielu jest przekonanych, że żadna aktywność ich nie pociąga. A niektórzy łatwo wciągają się w każdą nową aktywność i równie szybko tracą zainteresowanie. Co więcej, zainteresowanie nie zawsze świadczy o predyspozycjach do wykonywania zawodu; może łatwo przerodzić się w hobby.
Aby odnieść sukces w branży zawodowej, samo zainteresowanie nie wystarczy. Potrzebne są również umiejętności. Na przykład, powszechny jest podział ludzi na „ludzi humanistycznych” i „ludzi technicznych”. W wieku 17 lub 18 lat można już określić się jako osoba należąca do jednej z tych kategorii. Jednak podział ten jest dość arbitralny. Należy wziąć pod uwagę wiele czynników: erudycję, zdolność koncentracji, zdolności obliczeniowe, rozumowanie werbalne i inne. Na przykład projektant musi wykazać się umiejętnością rozumowania przestrzennego, podczas gdy programista musi być w stanie się skoncentrować i wykonywać obliczenia.
Ale życie jest bardziej skomplikowane; nawet zainteresowania poparte umiejętnościami nie wystarczą, by osiągnąć sukces. Wszyscy jesteśmy istotami żywymi z własnymi, indywidualnymi cechami i czasami to one decydują o wyborze kariery.
Znalezienie swojego miejsca w życiu nie jest łatwe. Wybrany zawód w dużej mierze zdeterminuje całe przyszłe życie człowieka. Nie zawsze warto koncentrować się na prestiżu i wysokich zarobkach, ponieważ sukces można osiągnąć w każdej dziedzinie, pod warunkiem, że praca sprawia przyjemność.
