Za symbole postępu w metropoliach określają się współczesne budowle. Za każdym tego typu obiektem kryje się złożony ciąg techniczny, którego wizytówką staje się fasada. Jednak współcześnie jej zadanie nie sprowadza się wyłącznie do działań ochronno-dekoracyjnych – coraz powszechniej przekształca się ona w istotny składnik budowlany, oddziałujący zarazem na praktyczność i oszczędność energii projektu.
Nowoczesne budynki uznaje się za symbole rozwoju współczesnych miast. Za każdą taką budowlą stoi skomplikowany układ inżynieryjny, którego reprezentacyjnym elementem jest fasada. Jednak jej rola nie ogranicza się obecnie jedynie do pełnienia funkcji ochronnej i estetycznej – coraz częściej staje się ona integralnym elementem konstrukcyjnym, wpływającym również na funkcjonalność i energooszczędność projektu.
– Na samym tylko obszarze Unii Europejskiej istnieje ponad 90 budowli wynoszących 150 metrów wysokości lub więcej, przy czym 12 z nich znajduje się w Warszawie. Nowoczesna elewacja nie stanowi jednak atrybutu tylko wysokościowców. Coraz powszechniej występuje również w niższych, lecz nie mniej śmiałych koncepcyjnie obiektach. Obecnie to jeden z kluczowych składników ich tworzywa, gwarantujący wygodę dla użytkowników i bezpieczeństwo całej struktury – podkreśla Dariusz Ruśniok, główny konstruktor systemów fasadowych, Aluprof.
Elewacja godna charakteru obiektu
Obecne fasady muszą odnaleźć się wobec wyzwań technicznych, ekologicznych i wizualnych. Konstrukcje aluminiowo-szklane umożliwiają twórcom maksymalne korzystanie ze światła naturalnego, co odgrywa kluczową rolę nie tylko w budynkach biurowych, ale również we współczesnych apartamentowcach czy placówkach publicznych. W zależności od oczekiwań inwestora oraz usytuowania, przeszklona ściana może spełniać kryteria antywłamaniowe, dźwiękoizolacyjne lub antyrefleksyjne. Dostępna jest także możliwość włączenia elementów fotowoltaicznych, przez co budowla przeistacza się w system pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych.
Strona wizualna nadal odgrywa zasadniczą funkcję w kształtowaniu fasad. Elewacja może stać się dominującym elementem plastycznym budowli, definiującym jej tożsamość oraz wpływającym na odbiór przestrzeni przez mieszkańców i otoczenie. Najnowsze technologie konstrukcyjne pozwalają na całkowite dostosowanie formy – od przeszklonych minimalizmów po ekspresyjne formy przestrzenne. To z kolei daje architektom swobodę w tworzeniu również odważnych projektów, co i stonowanych, kameralnych budynków.
Zgrana współpraca
Przy wieżowcach modelowanie elewacji wiąże się z koniecznością brania pod uwagę skrajnych czynników, takich jak silne napory, podmuchy wiatru czy powodowane nimi przesunięcia struktury. Nowoczesne konstrukcje muszą również spełniać konkretne parametry akustyczne, ognioodporne, czy nawet antysejsmiczne, a także gwarantować współdziałanie ze zintegrowanymi systemami zarządzania budynkami (BMS).
– Elewacja musi harmonizować z pozostałą konstrukcją tak, aby nie zmniejszać jej użyteczności ani bezpieczeństwa. Coraz powszechniej wykorzystywane są fasady aktywne, czyli takie, które nie tylko izolują i osłaniają, ale dodatkowo wspierają zarządzanie energią w budynku, między innymi poprzez łączenie z osłonami przeciwsłonecznymi lub technologiami słonecznymi. Choć w Polsce to nadal innowacja, rozwiązanie bazujące na systemie fasadowym z płytami fotowoltaicznymi wykorzystaliśmy w zadaszeniach peronów Dworca Zachodniego w Warszawie – informuje Dariusz Ruśniok.
Polska technologia w prestiżowym gronie
Koncepcje z Polski obecne są w najbardziej imponujących projektach globalnie. Budynki takiej jak popularny The Greenwich w Nowym Jorku czy centrum Sara Kulturhus w Szwecji stanowią jedynie wybrane przykłady umiejętnego połączenia kompetencji inżynierskich z dbałością o wartości estetyczne i funkcjonalności.
– Jednocześnie niemało naszych prac to nie drapacze chmur, lecz niższe budynki z równie złożonymi strategiami elewacyjnymi. W nowojorskim Sky View Parc zaimplementowaliśmy dwa odmienne typy fasad segmentowych, a biurowiec przy 61 Ninth Avenue stosuje system słupowo-ryglowy, opracowany specjalnie w kontekście amerykańskich przepisów bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Analogiczne, dedykowane systemy wdrożono choćby w ICE Kraków, gdzie skomplikowana forma elewacji oddaje dynamikę i rytm współczesnego życia w metropolii. Natomiast w projekcie 19 E Houston Street w Nowym Jorku połączyliśmy aspekt reprezentatywny z zaawansowaną techniką instalacji, dopasowaną do ścisłej, miejskiej tkanki. W Wilnie, w Sky Office, elewacja segmentowa została wyposażona w dekoracyjne żaluzje pionowe, nadające obiektowi gracji – wtrąca Dariusz Ruśniok.
Każda konstrukcja to odrębna opowieść, a koncepcja elewacji często kształtuje się we współdziałaniu z biurami projektowymi już na etapie koncepcyjnym – tak, by spełnić nie tylko kryteria techniczne, ale także preferencje wizualne, kulturowe i lokalne normy budowlane.
REKLAMA: REKLAMA: REKLAMA:
