Media cyfrowe wywołują bardzo intensywne reakcje w naszych mózgach. Aktywują te same ścieżki nagrody, co substancje takie jak narkotyki i alkohol. W związku z tym osoby, które są szczególnie podatne i angażują się w te media, są narażone na ryzyko uzależnienia, stwierdziła amerykańska psychiatra i autorka bestsellerów Anna Lembke w wywiadzie dla PAP.
„Ważne jest, aby wyjaśnić, że kiedy mówię o 'uzależnieniu', mam na myśli rodzaj psychopatologii, który obejmuje kompulsywne, niekontrolowane używanie substancji lub angażowanie się w określone zachowania pomimo szkodliwych konsekwencji. Nie mówię o zwykłym złym nawyku ani nawet ryzykownej konsumpcji” – wyjaśnił Lembke, który bierze udział w kongresie Impact w Poznaniu.
Zauważyła, że większość osób prawdopodobnie będzie w stanie samodzielnie regulować. Jednak niektórzy użytkownicy mediów online są narażeni na rozwój „poważnego zaburzenia związanego z mediami cyfrowymi”. Stwierdziła: „Trudno jest dziś określić, jaka część osób może rozwinąć uzależnienie od mediów cyfrowych. Uważam, że będzie to porównywalne z tym, co obserwujemy w przypadku uzależnień od substancji — około 10 do 20 procent populacji. To jest szacowana częstość występowania uzależnienia od alkoholu i narkotyków i podejrzewam, że będzie to odzwierciedlać ten trend w przypadku mediów cyfrowych”.
„Żyjemy w erze, w której jednostki są znacznie bardziej podatne na uzależnienie, ponieważ liczne codzienne doświadczenia zostały, mówiąc metaforycznie, 'odurzone'. Przemysł spożywczy włączył do produktów sól, tłuszcze, cukry i wzmacniacze smaku. Połączenia społeczne zostały 'odurzone' za pośrednictwem mediów społecznościowych. Gry poszły w ich ślady. Zakupy również stały się podobne. W rezultacie coraz większa liczba osób będzie narażona na uzależnienie po prostu z powodu obecności większej liczby 'narkotyków'”, zauważył Lembke.
Jednocześnie podkreśliła, że kultura odgrywa znaczącą rolę w kształtowaniu naszego stosunku do uzależnienia. „Jeśli społeczeństwo postrzega uzależnienie jako zaburzenie mózgu, jest znacznie mniej prawdopodobne, że będzie stygmatyzować osoby dotknięte i bardziej skłonne do inwestowania w ustanowienie systemu leczenia. I odwrotnie, jeśli uzależnienie niesie ze sobą piętno, osoby cierpiące na nie wycofają się, ukryją swoje zmagania i będą mniej skłonne do szukania pomocy” – wyjaśniła.
„Wszystko zależy od konkretnego rodzaju uzależnienia. Na przykład uzależnienie od gier wideo – określane jako zaburzenie związane z grami – zostało pierwotnie rozpoznane w Chinach.
