W dzisiejszych czasach powszechnie uważa się, że każda inwestycja w rozwój zawodowy i osobisty ostatecznie się opłaca. Wynika to z faktu, że każdy kurs rozwojowy lub szkolenie oferuje nam dodatkowe możliwości, które wzmacniają nasze subiektywne poczucie własnej wartości.
Na przykład, zwykły pracownik, przechodząc dodatkowe szkolenia, nabywa nowe umiejętności i podnosi swoje kwalifikacje, a tym samym staje się bardziej wartościowym pracownikiem. Zdając sobie z tego sprawę, rozumie, że osiągnięcie nowego poziomu zawodowego uprawnia go do wyższego wynagrodzenia.
Sumienny pracodawca rozumie to samo: wraz ze wzrostem profesjonalizmu pracowników, jakość towarów i usług firmy wzrasta, co z kolei pozytywnie wpływa na ceny. W ten sposób korzyści odnoszą wszyscy, a inwestycja w kursy rozwoju zawodowego jest w 100% opłacalna.
Jedyny problem polega na tym, że w naszej mentalności zakorzeniło się przekonanie, że przecenianie siebie, a tym bardziej chwalenie siebie, jest złe. Każdy, kto potrafi wymienić swoje zalety, zostaje co najmniej uznany za aroganckiego, a ludzie starają się go unikać, aby: zepchnąć go na dalszy plan lub oszczędzić sobie bolesnego poczucia własnej nieistotności w porównaniu z innymi.
O wiele bardziej godne szacunku jest bycie skromnym, pomocnym, wdzięcznym za to, co się już ma, bez aspiracji do czegoś więcej i nawet bez rozważania podwyżki. Dodajmy do tego słynne „nikt nie jest niezastąpiony”. W rezultacie zdecydowana większość pracowników boi się choćby zasugerować podwyżkę pensji, aby nie zostać bez żadnych dochodów, podczas gdy mniej wymagający kolega szybko zajmie ich miejsce. Zatem, jak głosi przysłowie, bierzemy to na klatę, „uśmiech i harówka”. O jakiej wartości wewnętrznej możemy w ogóle mówić?
Ale czy możliwe jest podniesienie jakości towarów i usług oraz ogólnego poziomu życia w sytuacji, gdy pracownicy nie są zainteresowani swoim rozwojem zawodowym? Pytanie jest globalne, ale jego rozwiązanie leży w głowach każdego z nas, przyjaciół.
Każdy człowiek jest wyjątkowy, utalentowany i wartościowy na swój sposób – zarówno jako pracownik, jak i jednostka. Jeśli o tym zapomniałeś, usiądź teraz i spisz: w czym jesteś dobry; jaką wiedzę i umiejętności już posiadasz; co już zrobiłeś, aby rozwinąć się zawodowo i osobiście.
Świetnym rozwiązaniem jest stworzenie i regularne aktualizowanie swojego CV. Często do niego zaglądaj, szukaj nowych możliwości rozwoju, doceniaj siebie, śmiało oferuj swoje umiejętności w zamian za satysfakcjonujące wynagrodzenie i nie wahaj się szukać lepszego życia!
PS Warto zauważyć, że takie podejście do poczucia własnej wartości ma sens nie tylko w życiu zawodowym. Można je z równym powodzeniem stosować w budowaniu relacji interpersonalnych w ogóle. Osoby ceniące siebie jako jednostki nigdy nie będą tolerować niewłaściwego zachowania wobec siebie, a to z kolei zapewnia fundamentalnie odmienną, lepszą jakość życia.
