Świadczenie rehabilitacyjne to pomoc finansowa, która umożliwia osobom powracającym do zdrowia kontynuowanie leczenia po zakończeniu zasiłku chorobowego. Jednak gdy kończy się okres jego pobierania, pojawia się pytanie: co dalej? Sprawdź, jakie kroki warto podjąć, gdy okres obowiązywania świadczenia rehabilitacyjnego dobiegnie końca, a powrót do pracy wciąż jest niemożliwy
/wdnet /123RF/PICSEL
Co to jest świadczenie rehabilitacyjne?
Świadczenie rehabilitacyjne to pomoc dla osób, które po wykorzystaniu maksymalnego okresu zasiłku chorobowego (182 dni, lub 270 dni przy chorobach takich jak gruźlica lub w przypadku ciąży) nie mogą jeszcze wrócić do pracy, ale mają szansę na odzyskanie zdolności do pracy dzięki dalszej rehabilitacji.
Świadczenie można otrzymywać maksymalnie przez 12 miesięcy, czyli 360 dni, pod warunkiem, że dalsza terapia może przynieść pozytywne efekty zdrowotne.
Co zrobić, gdy kończy się świadczenie rehabilitacyjne?
W momencie, w którym zbliża się koniec okresu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, istotne jest podjęcie kilku kroków, które pomogą nam określić dalsze możliwości wsparcia.
Reklama
- Ocena stanu zdrowia
W pierwszej kolejności warto umówić się na wizytę u lekarza prowadzącego. Taka konsultacja pomoże określić twój aktualny stan zdrowia i ocenić możliwość powrotu do pracy. Lekarz może wystawić zaświadczenie o stanie zdrowia na formularzu OL-9, które będzie potrzebne do dalszych formalności. - Złożenie wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy
Jeśli stan zdrowia nadal uniemożliwia nam powrót do pracy, istnieje możliwość ubiegania się o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Wniosek o rentę (formularz ZUS Rp-1R) należy złożyć w ZUS, najlepiej z wyprzedzeniem – co najmniej na 30 dni przed zakończeniem świadczenia rehabilitacyjnego. Decyzję o przyznaniu renty podejmuje lekarz orzecznik ZUS po przeprowadzeniu badania i analizy dokumentacji medycznej. - Świadczenie przedemerytalne
Jeśli zakończenie świadczenia rehabilitacyjnego wiąże się z zakończeniem zatrudnienia z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, można rozważyć złożenie wniosku o świadczenie przedemerytalne. To wsparcie jest dostępne dla osób, które spełniają określone warunki, m.in. mają odpowiedni staż pracy i są blisko wieku emerytalnego. - Rejestracja jako bezrobotny i zasiłek dla bezrobotnych
W przypadku braku możliwości uzyskania renty lub świadczenia przedemerytalnego, możesz zarejestrować się w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna i ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych. Wymagane dokumenty obejmują dowód osobisty, świadectwa pracy oraz zaświadczenia o zarobkach.
Jak złożyć wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy?
Podczas składania wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy do ZUS-u naszym obowiązkiem jest dostarczenie odpowiednich dokumentów. Oto najważniejsze z nich:
- wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy (formularz ZUS Rp-1R) – można go złożyć osobiście w oddziale ZUS lub przez internet na Platformie Usług Elektronicznych (PUE) ZUS;
- zaświadczenie o stanie zdrowia (formularz OL-9) – wypełniane przez lekarza prowadzącego leczenie;
- dokumentacja medyczna – pełna historia leczenia, wyniki badań, opinie lekarskie i karty informacyjne z leczenia szpitalnego;
- wywiad zawodowy z miejsca pracy (formularz OL-10) – wypełniany przez pracodawcę w przypadku osób zatrudnionych.
Wniosek o rentę należy złożyć odpowiednio wcześniej, najlepiej na 30 dni przed końcem świadczenia rehabilitacyjnego. Po złożeniu wniosku ZUS wyznaczy termin badania przez lekarza orzecznika, który oceni stan zdrowia i zdolność do pracy. Na podstawie orzeczenia lekarza ZUS wydaje decyzję o przyznaniu lub odmowie renty. W przypadku decyzji odmownej, można się odwołać do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.
Od 1 stycznia 2025 roku w ZUS wprowadzone zostaną znaczące zmiany w zakresie komisji lekarskich. Zamiast dotychczasowych trzyosobowych komisji, decyzje będą podejmowane przez jednego lekarza orzecznika. Dodatkowo, w pewnych sytuacjach, orzeczenia będą mogły być wydawane także przez pielęgniarki i fizjoterapeutów. Pielęgniarki będą miały uprawnienia do orzekania w sprawach dotyczących niezdolności do samodzielnej egzystencji, natomiast fizjoterapeuci będą mogli orzekać w zakresie rehabilitacji leczniczej.
Kto może ubiegać się o świadczenie przedemerytalne? Ile ono wynosi?
Świadczenie przedemerytalne mogą otrzymać kobiety, które mają ukończone co najmniej 56 lat i posiadają co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy, a mężczyźni – co najmniej 61 lat i 25-letni okres składkowy i nieskładkowy. Utrata pracy musi nastąpić z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, a osoba ubiegająca się o świadczenie musi być zarejestrowana jako bezrobotna przez co najmniej 180 dni i pobierać zasiłek dla bezrobotnych przez ten okres.
Procedura ubiegania się o świadczenie przedemerytalne obejmuje rejestrację w urzędzie pracy, pobieranie zasiłku dla bezrobotnych przez wymagany okres oraz złożenie wniosku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Wniosek można złożyć osobiście w oddziale ZUS lub przez internet za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie z urzędu pracy o okresie pobierania zasiłku, dokumenty potwierdzające okresy składkowe i nieskładkowe oraz dokumenty potwierdzające przyczyny rozwiązania stosunku pracy.
Od 1 marca 2024 roku miesięczna wysokość świadczenia wynosi 1 794,70 zł brutto. Po odliczeniu składek i podatków wynosi 1 417,90 zł, ale jest waloryzowana co roku. Świadczenie jest przyznawane przez ZUS po weryfikacji dokumentów i wydaniu decyzji. W przypadku decyzji odmownej, można odwołać się do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Świadczenie przedemerytalne zapewnia stabilność finansową do czasu osiągnięcia wieku emerytalnego
Zasiłek dla bezrobotnych – krok po kroku
W celu uzyskania zasiłku dla bezrobotnych, należy najpierw zgłosić się do powiatowego urzędu pracy i zarejestrować jako osoba bezrobotna. Wymagane dokumenty to:
- dowód osobisty,
- świadectwa pracy
- zaświadczenia o wysokości wynagrodzeń z poprzednich miejsc zatrudnienia.
Po rejestracji urząd pracy sprawdzi, czy spełniasz wszystkie kryteria potrzebne do przyznania zasiłku, w tym brak propozycji zatrudnienia lub możliwości odbycia stażu, a także odpowiedni okres zatrudnienia w ostatnich 18 miesiącach.
Kwota oraz czas wypłaty zasiłku są uzależnione od stażu pracy i obowiązujących przepisów w regionie. Okres wypłaty wynosi od 6 do 12 miesięcy i zależy m.in. od poziomu bezrobocia na danym obszarze oraz długości wcześniejszego zatrudnienia. Wysokość zasiłku bazuje na przeciętnym wynagrodzeniu i może być corocznie waloryzowana.
Po dostarczeniu wszystkich niezbędnych dokumentów urząd pracy rozpocznie procedurę weryfikacji i podejmie decyzję o przyznaniu zasiłku. Jeśli decyzja będzie pozytywna, zasiłek będzie regularnie przelewany na wskazane konto bankowe. Warto pamiętać, że osoby pobierające zasiłek są zobowiązane do aktywnego poszukiwania pracy oraz udziału w programach aktywizacyjnych organizowanych przez urząd pracy.
Przeczytaj również:
Kończy ci się chorobowe? Możesz skorzystać jeszcze z tego zasiłku
Ile wynosi zasiłek dla bezrobotnych? Jak go dostać?
Z jakich lat pracy naliczana jest emerytura? Tyle trzeba pracować
