Wnuki, które nie zostały wymienione w testamencie zmarłego dziadka, mogą nadal otrzymać środki po śmierci rodziców, którzy byli uprawnieni do zachowku. Artykuł Kodeksu Cywilnego, który dotyczy zachowku, określa jego dziedziczenie. Niemniej jednak grono spadkobierców jest dość ograniczone. Dowiedz się, kto kwalifikuje się do zachowku.
/ 123RF/PICSEL
Czym jest akcja zastrzeżona?
Obowiązek udziału spadkowego regulują artykuły 991-1011 Kodeksu cywilnego . Jego głównym celem jest ochrona praw bliskich krewnych zmarłego do dziedziczenia spadku. Obowiązek udziału spadkowego musi zostać opłacony nawet wtedy, gdy dana osoba nie została uwzględniona w testamencie. W ten sposób prawo chroni majątek rodzinny i dąży do jego utrzymania w rodzinie .
Zgodnie z Kodeksem osoba uprawniona do udziału przymusowego może żądać od spadkobiercy, który dziedziczy majątek zgodnie z postanowieniami testamentu, wypłaty równowartości pieniężnej części majątku.
Przykładem ilustrującym działanie zachowku jest testament pozostawiony przez ojca, który związał się z inną kobietą. Przekazał cały swój majątek swojej obecnej partnerce. Dzieci zmarłego, każde z osobna, mogą ubiegać się o zachowek od głównego spadkobiercy .
Reklama
Należy zauważyć, że zachowek można również uzyskać od beneficjentów zmarłego przed jego śmiercią , a także od osób, którym zostały spisane konkretne zapisy. W takich przypadkach prawo do zachowku przysługuje również w przypadku dziedziczenia ustawowego , gdy majątek zmarłego został rozdysponowany za jego życia.
Prawo do przymusowego udziału wygasa po upływie pięciu lat od dnia sporządzenia testamentu lub śmierci zmarłego.
Komu przysługuje część obowiązkowa?
Najbliżsi krewni zmarłego mają prawo do części majątku zmarłego. Kto kwalifikuje się do udziału w majątku zmarłego?
- potomkowie (dzieci, wnuki, prawnuki),
- współmałżonek,
- rodzice (jeśli testator nie miał dzieci).
Podobnie jak w przypadku dziedziczenia ustawowego, prawo do zachowku nabywają krewni w odpowiedniej kolejności . Dzieci i małżonkowie mogą ubiegać się o swój udział jako pierwsi, następnie wnuki i prawnuki, a także rodzice zmarłego, jeśli nie mieli dzieci.
Jaka jest wysokość zachowku? Zgodnie z Kodeksem Cywilnym, zachowek wynosi połowę spadku, który spadkobierca otrzymałby w drodze dziedziczenia ustawowego. Jeżeli uprawniony jest trwale ubezwłasnowolniony lub małoletni, zachowek wzrasta do dwóch trzecich spadku ustawowego .
Czy zastrzeżony udział może być dziedziczony?
Artykuł 1002 Kodeksu cywilnego określa procedurę dziedziczenia zachowku. Różni się on jednak od dziedziczenia ustawowego. Zgodnie z tym przepisem, prawo do zachowku może dziedziczyć tylko ten, kto już je posiada . Co to oznacza? Zachowek przeznaczony dla rodziców zmarłego nie może być dziedziczony przez jego rodzeństwo, czyli ciotki i wujów zmarłego.
W praktyce prawo do udziału obowiązkowego dziedziczą zazwyczaj wnuki i prawnuki zmarłego , którzy są już uznani w kodeksie za uprawnionych do udziału obowiązkowego. Jednocześnie wysokość udziału obowiązkowego pozostaje stała. Udział obowiązkowy nie jest korygowany w zależności od sytuacji spadkobiercy, tj. udziału wnuków w dziedziczeniu ustawowym .
Istnieje jednak wyjątek , który może zezwolić na dziedziczenie udziału zachowkowego osobom, które nie są do niego uprawnione na mocy Kodeksu cywilnego. Jeżeli sąd orzekł już o zachowku i jego wysokość wynosi określoną kwotę, ale uprawniony zmarł przed jego otrzymaniem, wówczas udział zachowkowy staje się długiem . Dziedziczy się go na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z postanowieniami testamentowymi lub zgodnie z porządkiem dziedziczenia ustawowego. W takim przypadku udział zachowkowy może trafić w ręce osoby, która pierwotnie nie była do niego uprawniona .
Przeczytaj także:
Prawo do zachowku. Kiedy trzeba podzielić się spadkiem z innymi?
Kto dziedziczy po osobie bezdzietnej? Prawo jest jasne.
Dziedziczenie ustawowe na to pozwala. Po śmierci nieruchomość może zostać przejęta przez gminę.
