Przekształcenie polskiej branży ciepłowniczej do roku 2050 może wymagać nakładów rzędu 466 mld zł – oszacowało Polskie Stowarzyszenie Energetyki Cieplnej (PTEC). Stowarzyszenie przesłało do KE swoje oświadczenie, w którym wnosi o jednolite przepisy, które umożliwią utrzymanie konkurencyjności sektora.
Polskie Stowarzyszenie Energetyki Cieplnej (PTEC) dostarczyło Komisji Europejskiej swoje stanowisko odnośnie strategii UE w zakresie ogrzewania i chłodzenia (EU Heating and Cooling Strategy). Według PTEC, suma kosztów transformacji polskiego sektora ciepłowniczego do 2050 roku może sięgnąć 466 mld zł.
Stowarzyszenie zauważyło, że firmy ciepłownicze planujące wieloletnie inwestycje infrastrukturalne muszą posiadać pewność, iż projekty rozpoczęte obecnie będą zgodne z przyszłymi regulacjami prawnymi i nie będą wymagały kosztownych przeróbek lub unowocześnień już za parę lat.
PTEC zaakcentowało, że jednolite przepisy stanowią fundament efektywnej transformacji i utrzymania konkurencyjności branży ciepłowniczej w całej Unii Europejskiej. Proponuje również m.in. przedłużenie możliwości użycia technologii kogeneracyjnej do transformacji systemów ciepłowniczych, w tym uznanie ciepła z kogeneracji za ciepło odpadowe. Wskazuje na konieczność uznania ciepła ze spalania odpadów i energetyki jądrowej za ciepło odpadowe, w celu spełnienia definicji efektywnego systemu ciepłowniczego i chłodniczego, ujętej w art. 26 dyrektywy EED (w sprawie efektywności energetycznej).
Sektor oczekuje także potwierdzenia możliwości zakwalifikowania ciepła produkowanego w kotłach elektrodowych jako odnawialnego i odpowiedniej alokacji udziału energii odnawialnej do realizacji celów krajowych i sektorowych zgodnie z wymogami dyrektywy RED III i EED. Dyrektywa RED III ma na celu przyspieszenie dekarbonizacji gospodarki Unii Europejskiej przez powiększenie udziału odnawialnych źródeł energii (OZE) do co najmniej 42,5 proc., do 2030 r.
Dodatkowo PTEC wnosi o harmonizację mechanizmów wsparcia i ich dopasowanie do wymagań transformacji energetycznej, ze szczególnym uwzględnieniem technologii, takich jak Power-to-Heat (wykorzystujące nadwyżki energii głównie z OZE), akumulacja ciepła, OZE i kogeneracja. Oczekuje także wprowadzenia bodźców do świadczenia usług bilansowania i elastyczności dla źródeł Power-to-Heat.
Według sektora, niezbędne jest również podniesienie intensywności pomocy publicznej do 60 proc. oraz progów notyfikacyjnych dla projektów do 150 mln euro w sektorze ciepłownictwa, w kontekście obecnego przeglądu rozporządzenia GBER, które precyzuje warunki, na jakich państwa członkowskie Unii Europejskiej mogą udzielać znaczących kwot pomocy publicznej na różnego rodzaju projekty i na działania bez potrzeby ubiegania się o wcześniejszą zgodę organów UE.
PTEC domaga się także utrzymania mechanizmu przydzielania darmowych uprawnień do emisji CO2 dla sektora ciepłowniczego w ramach systemu EU ETS, jak również złagodzenia kryteriów taksonomii dotyczących konieczności przejścia z jednostek opalanych gazem na gazy odnawialne i/lub niskoemisyjne do końca 2035 r.
W opinii Towarzystwa, istotne jest również zachowanie zasady neutralności technologicznej – wszelkie rozwiązania przyczyniające się do dekarbonizacji powinny otrzymać stosowne wsparcie publiczne. (PAP)
ab/ mrr/
