Co zrobić, gdy próby wyrobienia w sobie umiejętności planowania zawodzą? Co zrobić, jeśli życie według ustalonego harmonogramu sprawia, że czujesz się monotonny i znudzony? Czy istnieje antidotum na niechęć do realizacji zadań?
Faktem jest, że pewne typy ludzi nie nadają się do systemów zarządzania czasem opartych na wyznaczaniu celów, planowaniu i ustalaniu priorytetów.
Absolutnie prawdziwe fakty
Pewnego dnia, podczas przyjacielskiej pogawędki w kuchni, wybitny psycholog i trener Oleg Matwiejew zdradził mi sekret swojej megaproduktywności. Byłem w szoku!
Ale nie to mnie zaskoczyło. Zaskoczyło mnie samo podejście do zarządzania czasem. Czytałem książki o zarządzaniu czasem, ale nigdy nie spotkałem się z czymś takim. To, co opisał Oleg, było tak proste i nietypowe, że nie mogłem się powstrzymać od podziwu.
Nawiasem mówiąc, nie trzeba znać Olega osobiście, żeby zobaczyć efekty jego intensywnej aktywności. Regularnie prowadzi szkolenia, nagrywa nowe podcasty, pisze niesamowitą liczbę postów na blogu, odpowiada na potrzeby ludzi, doskonali swój angielski, czyta książki, publikuje nowe filmy, ogląda filmy po angielsku, zarządza licznymi stronami internetowymi i komunikuje się na swoim forum.
Ciekawostka: Około osiem lat temu Oleg Matwiejew uważał się za osobę raczej leniwą. W głębi duszy wiedział, że nie wykorzystuje w pełni swojego potencjału i mógłby osiągnąć o wiele więcej… gdyby nie jego lenistwo!
„Zarządzanie czasem nie jest dla każdego”
Każda książka o zarządzaniu czasem przedstawia powtarzający się obraz osoby odnoszącej sukcesy i produktywnej. Taka osoba to zdyscyplinowany profesjonalista, który kontroluje swój czas i osiąga cele na czas. Jest punktualna, prowadzi dziennik i korzysta z oprogramowania do planowania.
Ale czy ten wizerunek pasuje do każdego bez wyjątku? Oczywiście, że nie! Pomimo mnóstwa porad, jak stać się taką osobą, ponad połowa populacji planety po prostu nie jest w stanie zrealizować tego marzenia.
Dla tych, którzy urodzili się, aby pływać, książki o zarządzaniu czasem uczą, jak biegać po suchym lądzie!
„Dwie kategorie ludzi”
W psychologii, socjonice, fizjonomice, ezoteryce, astrologii i numerologii istnieje wiele typów i podtypów ludzi. Wszyscy jednak dzielą się na dwie szerokie kategorie: racjonalnych i irracjonalnych.
Pierwszy typ charakteryzuje się konsekwencją, systematycznością, rozwagą, zorganizowaniem i refleksyjnością. Drugi typ charakteryzuje się spontanicznością, impulsywnością, improwizacją i elastycznością w trudnych sytuacjach.
Prawie wszystkie współczesne systemy zarządzania czasem są idealne tylko dla typów racjonalnych. Ale dla typów irracjonalnych te metody są nienaturalne. Kiedy typ irracjonalny próbuje nauczyć się planować, płynie pod prąd i działa wbrew swojej wewnętrznej naturze. Łamie się.
Każda osoba nieracjonalna, która zmusza się do pracy według harmonogramu, doświadcza następującego zjawiska: wypalenia zawodowego! To znaczy, nadchodzi moment, w którym życie według harmonogramu staje się przytłaczające: brak motywacji, a sama myśl o pracy staje się odpychająca.
Dla osób nieracjonalnych idealnym rozwiązaniem jest praca na własny rachunek lub w swobodnej, kreatywnej atmosferze, bez sztywnych wymagań.
„Racjonalni kontra nieracjonalni”
Książki socjoniczne opisują ludzi irracjonalnych jako tych, którzy podejmują się zbyt wielu zadań i nigdy ich nie kończą. Dzieje się tak, ponieważ nikt nie nauczył ich o ich ogromnym potencjale i o tym, jak go wykorzystać.
To niesprawiedliwe. Świat roi się od informacji o tym, jak typy racjonalne mogą uwolnić swój potencjał, ale istnieje bardzo niewiele rekomendacji dotyczących tego, jak uwolnić potencjał typów nieracjonalnych. A te rekomendacje są mało znane.
Ciekawostka:
Stosunek liczb wymiernych do niewymiernych na planecie Ziemia wynosi około 49% do 51%.
Czy już wiesz, jakim typem jesteś? Jeśli nie, poniższe informacje pomogą Ci podjąć decyzję.
Oznaki racjonalności:
• Lubią mieć jasny plan i ściśle go przestrzegać, aby osiągnąć swój cel. Mają jeden cel globalny i kilka celów podrzędnych;
• Wydajność pracy i realizacja zadań w niewielkim stopniu zależą od nastroju. Osoby racjonalne są gotowe do pracy, nawet jeśli ich stan emocjonalny temu nie sprzyja;
• Ludzie racjonalni zawsze mają w zanadrzu kilka sposobów na osiągnięcie swoich celów. Jeśli jeden nie działa, próbują innego;
• Dobrze znoszą monotonną pracę;
• Ludzie racjonalni czują się komfortowo, gdy mają pewność i kontrolę nad sytuacją;
• Osoby racjonalne irytują się nieprzewidzianymi okolicznościami, które zmuszają je do zmiany całego planu. Przedłużająca się niepewność prowadzi do silnego stresu, jeśli przez długi czas nie uda im się przejąć kontroli nad sytuacją;
• Uwielbiają porządek. Czują się komfortowo, gdy wszystko jest na swoim miejscu;
• Poznaj nowy materiał, czytając książkę sekwencyjnie: od początku do końca;
• Rano planują, co zjedzą na kolację. W środę planują, o której godzinie pójdą na zakupy do supermarketu w weekend.
Typy racjonalne można porównać do maszynistów. Planują trasę, czas i czas trwania postojów na stacjach pośrednich. Docierają do celu z precyzją co do minuty i są niezwykle ostrożni w przypadku nieoczekiwanych opóźnień pociągów.
Wielki potencjał racjonalistów
Zostańcie wybitnymi profesjonalistami w wybranej dziedzinie. To potencjalni guru w swojej dziedzinie. Działają rozważnie i realizują zadania na czas. Są cenieni za jakość pracy, punktualność i szybkość.
Skuteczni racjonaliści to dokładnie ten obraz, do którego dążą z pasją, lecz bezskutecznie, irracjonaliści. Dążą do tego, ponieważ nie są świadomi swojego potencjału i tego, jak go wykorzystać.
Czas zatem zdefiniować podstawowe cechy liczb niewymiernych i dowiedzieć się, jaki jest ich potencjał.
Oznaki nieracjonalnych ludzi:
• Mają cały arsenał różnorodnych celów. Dążą do sukcesu w wielu dziedzinach;
• Kiedy nie udaje im się osiągnąć jednego celu, osoby irracjonalne przechodzą do innego. W przeciwieństwie do osób racjonalnych, które zmieniają nie cel, ale sposób jego osiągnięcia.
• Wydajność jest w dużym stopniu zależna od nastroju. Jeśli osoba irracjonalna jest w złym humorze, będzie unikać zaplanowanej pracy, odkładając ją na później;
• Monotonia i jednostajność ich przygnębiają. Lubią wykonywać pracę w formie gry. Często szukają nowych podejść do wykonywania tej samej pracy;
• Spontaniczne i nieprzewidywalne. W nieprzewidzianych sytuacjach działają szybko, elastycznie i skutecznie. Brak kontroli nad sytuacją im nie przeszkadza;
• Nie lubią sprzątać. Nie dbają o to, czy rzeczy są na swoim miejscu, czy nie. Termin „nieporządek twórczy” został ukuty przez osoby irracjonalne;
• Zawsze popełniasz błąd, próbując zastosować zalecenia powszechnie akceptowanych systemów zarządzania czasem;
• Motywacja spada, jeśli muszą uczyć się nowego materiału, czytając książkę w ściśle określonej kolejności. Często chcą przeskoczyć do przodu i przejść do ciekawszych rozdziałów;
• Osoby nieracjonalne mają trudności z odpowiadaniem na pytania takie jak: „Co zjesz na obiad?”, „Jak długo będziesz zwiedzać?”, „Ile czasu potrzebujesz na wykonanie tej pracy?”;
• Kiedy rozmawiają o czymś, często rozpraszają się sprawami nieistotnymi, po czym wracają do głównego tematu i znów się rozpraszają.
Ludzie nieracjonalni są jak kierowcy, którzy mogą w każdej chwili zboczyć z obranej trasy i obrać inną. Na przykład, gdy zbliża się korek, szybko go omijają. Jeśli nagle dzwoni krewny z pilną sprawą, zawracają i jadą z powrotem.
Maszynistom pociągów znacznie trudniej jest szybko reagować na nieoczekiwane sytuacje niż maszynistom. Jednak docierają do celu częściej niż maszyniści, którzy ciągle zmieniają kierunek jazdy.
Wielki potencjał liczb niewymiernych
Osoby, które odniosły sukces w dziedzinie irracjonalności, są rzadkie. Ale kiedy już się pojawią, głęboko zaskakują otoczenie. To ludzie, którzy potrafią nauczyć się kilku języków, zarządzać trzema firmami, uprawiać dwa sporty, poświęcać czas rodzinie, uczestniczyć w nowych seminariach, podróżować, poznawać nowych ludzi, odwiedzać wiele miejsc w ciągu jednego dnia, zgłębiać wiele bardzo odmiennych dziedzin i tak dalej.
Oznacza to, że odnoszą sukcesy w bardzo różnych dziedzinach i sprawiają wrażenie ludzi, którzy potrafią robić sto rzeczy naraz.
Oleg Matwiejew jest doskonałym przykładem osoby irracjonalnej, która pewnego dnia odkryła klucz do swojej spontanicznej osobowości. Nawiasem mówiąc, okres w jego życiu, w którym uważał się za leniwego, zbiegł się z okresem bezskutecznych prób stosowania powszechnie akceptowanych racjonalnych podejść do osiągania celów i sukcesu.
Jeśli więc doszedłeś do wniosku, że jesteś osobą irracjonalną, poniższe informacje zachwycą Cię i zainspirują. Po zapoznaniu się z spontanicznym planowaniem osoby irracjonalne odczuwają wewnętrzną ulgę, ponieważ system ten rezonuje z ich wewnętrzną naturą.
Ale jeśli jesteś racjonalistą, nie odkładaj czytania na później. Może pewnego dnia będziesz w stanie udzielić nieocenionej pomocy irracjonalnemu przyjacielowi, który zaciska zęby i próbuje opanować planowanie. 🙂
„BRAK PODEJŚCIA NR 1: Ludzie nieracjonalni nie kończą tego, co zaczęli, i nie przechodzą do czegoś innego”.
Jak pamiętamy, osoby irracjonalne mają w swoim arsenale cały szereg różnorodnych celów. Chcą jednocześnie nauczyć się grać na gitarze, stworzyć własną stronę internetową, napisać książkę, wystąpić na scenie, zagrać w filmie, zostać naukowcem, okrążyć świat, zająć się projektowaniem i tak dalej.
Nowa aktywność, niczym powiew świeżego powietrza, wypełnia ich życie sensem i różnorodnością. Początkowo wszystko idzie dobrze, ale wkrótce nieuchronnie pojawia się pierwsza trudność. Pokonują ją, by po chwili znów stanąć twarzą w twarz z kolejną przeszkodą.
I tak, po pewnym czasie, aktywność zaczyna im się nudzić. Zdają sobie sprawę, że sukces nie jest tak blisko, jak się spodziewali. Rozumieją, że osiągnięcie dobrych rezultatów wymaga długiej i ciężkiej pracy, która nie pozwala już na różnorodność. Nowe terytorium zostało zdobyte, zainteresowanie osłabło i od teraz muszą po prostu brnąć dalej.
Pierwszy błąd liczb niewymiernych:
Dążą do jednego celu, izolując się od innych. Na przykład, ucząc się Adobe Photoshop, jednocześnie chcą opanować program do produkcji muzycznej, ale tłumią to pragnienie.
Myślą tak: „Nie mogę sobie pozwolić na naukę kilku programów naraz. Najpierw opanuję jeden, a potem przejdę do następnego. W przeciwnym razie będę się gubił, a moja nauka będzie nieskuteczna”.
Rozwiązanie problemu. To rozwiązanie sprawiłoby, że każdy normalny, nieracjonalny człowiek podskoczyłby z radości i oczekiwania na niesamowite możliwości, które właśnie się otworzyły. Oto ono:
POZWÓL SOBIE NA RUCH W KILKU KIERUNKACH JEDNOCZEŚNIE!
Drodzy irracjonaliści, jesteście po prostu do tego stworzeni, do cholery! Zapomnijcie, co mówią inni! Zapomnijcie o zasadach racjonalności, które zmuszają was do działania sekwencyjnego: najpierw jedno, potem drugie. Ta zasada nie jest dla was.
Zostałeś stworzony do wielozadaniowości. Więc bądź jednym! Ucz się angielskiego, hiszpańskiego i francuskiego jednocześnie. Twórz swoją stronę internetową i pisz nową książkę jednocześnie. Ucz się jednocześnie Photoshopa, Cubase, 3D Max, Adobe Illustratora, Corel Draw, Sony Vegas, After Effects, Flasha, Dreamweavera i programuj w dziesięciu językach programowania jednocześnie!
Monotonia i monotonia Cię zabijają, posłuchaj! Pomyśl teraz i wypisz trzy lub cztery cele, które chcesz osiągnąć. A teraz powiedz sobie: „Mogę to wszystko zrobić naraz!”. Wyobraź to sobie! Jak Ci się podoba ta perspektywa? 🙂
„NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ NR 2: Monotonia i powtarzalna praca zabijają motywację”
Ludzie irracjonalni naprawdę nie lubią monotonii. Dlatego mają tendencję do porzucania obiecujących projektów i zajmowania się czymś ciekawszym.
Jak zapewne pamiętacie, osoby nieracjonalne mają tendencję do poszukiwania nowych podejść do pracy. Kieruje nimi pragnienie różnorodności, ponieważ różnorodność podtrzymuje ich zainteresowanie i jest źródłem motywacji. Pragnienie nowości jest w ich krwi.
Jest tylko jeden problem: każda praca z czasem staje się monotonna. I tu tkwi…
Drugi błąd liczb niewymiernych:
W pogoni za rezultatami całkowicie ignorują swoją naturalną potrzebę nowych doświadczeń. Kieruje nimi następujące nastawienie: „Tak, chcę teraz robić coś innego. Ale nie mogę się zbytnio rozdrabniać, jeśli chcę odnieść sukces. Muszę kontynuować to, co zacząłem!”
To nastawienie przynosi odwrotny skutek. Nieracjonalni ludzie zmuszają się do pójścia dalej, gdy czują, że ich zainteresowanie osłabło. Zamiast napełnić się nowymi doświadczeniami, tymczasowo przenosząc się do innej dziedziny, kontynuują działanie, zabijając w ten sposób swoją motywację.
Rozwiązanie: Różnorodność! To rozwiązanie uzupełnia wezwanie do wielozadaniowości i odpowiada na pytanie: „Jak mogę osiągnąć wiele celów jednocześnie?”
Aby uniknąć monotonii i wykonać zadania, spontanicznie przechodź z jednej czynności do drugiej wiele razy w ciągu dnia.
Graj na gitarze przez kilka godzin, potem poświęć godzinę na napisanie książki, przez piętnaście minut odpowiadaj na e-maile, przez pół godziny czytaj książkę biznesową, następnie wykonaj jakąś pracę dla klienta i dopiero wtedy naucz się angielskiego.
Tydzień w takim tempie, a będziesz mile zaskoczony rezultatami. Po dwóch tygodniach powiesz: „Czy to wszystko ja?”. Po miesiącu będziesz oszołomiony! A po sześciu miesiącach ludzie wokół nie będą w stanie uwierzyć, że to w ogóle możliwe.
„ODSTĄPIENIE NR 3: Produktywność zależy od nastroju”
Produktywność osób irracjonalnych w dużym stopniu zależy od ich nastroju. To fakt. Niech osoba irracjonalna będzie pracować z inspiracją i zaangażowaniem, nawet gdy nie ma nastroju, a za życia zbuduje ci pomnik!
To właśnie ta „wada” całkowicie niweczy wszelkie próby życia zgodnie z harmonogramem. Dziś osoba nieracjonalna planuje wygłosić prezentację przed kierownictwem jutro o 14:00. Ale jutro, niespodziewanie, nagle zdaje sobie sprawę, że nie ma ochoty wykonywać tej pracy.
Dlatego wielkim błędem popełnianym przez nieracjonalnych ludzi jest planowanie rzeczy, które muszą być zrobione jutro, pojutrze i jeszcze dziś.
Nie możesz zaplanować A, B i C na wtorek, a C, E i G na środę. Bo nie możesz wiedzieć, czy we wtorek będziesz miał ochotę na A, B i C, a nie, powiedzmy, tylko E i G. Nie da się tego przewidzieć z góry. Więc po prostu przestań to robić. Raz na zawsze!
Sekretne rozwiązanie: jeśli osoba irracjonalna nie ma na coś ochoty, to automatycznie oznacza, że ma ochotę na coś innego! Ale osoba irracjonalna nie wie, czego chce. Dlatego sporządź listę wszystkich rzeczy, które chcesz zrobić, z różnych dziedzin, i regularnie ją przeglądaj.
„Koniec pierwszej części”
No cóż, drodzy przyjaciele, to kończy pierwszą część tego artykułu. Omówiliśmy w nim podstawy spontanicznego planowania, kładąc solidny fundament pod część drugą.
Szczerze mówiąc, nie spodziewałem się, że tekst będzie wyglądał dokładnie tak, jak wyglądał. Zarys artykułu był nieco inny. Założenie było takie, że po opisaniu różnic między liczbami wymiernymi a niewymiernymi, należało podjąć konkretne kroki praktyczne. Ale moja irracjonalna natura wzięła górę i poprowadziła moje myśli w nieoczekiwanym kierunku. 🙂
A tak przy okazji, najlepsze fragmenty musiałem zostawić na drugą część. Jak zwykle będzie praktyczna. Dowiesz się w niej, jak żyć bez celów i jak spędzać czas w pracy w spontanicznym rytmie, zanurzając się w niekończącym się strumieniu inspirującej różnorodności, nie rozpraszając się zbytnio.
„Wznawiać”
Na koniec podsumujmy omawiany materiał.
• Ogólnie przyjęte systemy zarządzania czasem są zupełnie nieodpowiednie dla osób nieracjonalnych;
• Ogromny potencjał liczb niewymiernych polega na tym, że można odnieść sukces w kilku różnych dziedzinach;
• Osoby nieracjonalne powinny pozwolić sobie na losowe poruszanie się w kilku kierunkach jednocześnie. To podstawa ich sukcesu;
• Różnorodność, której pragną osoby irracjonalne, osiąga się poprzez spontaniczne przechodzenie na różne rodzaje aktywności w ciągu dnia;
• Sporządź listę obszarów, w których chcesz osiągnąć sukces, przeglądaj ją regularnie i wybierz kierunek, którego pragnie Twoje serce w tej chwili;
To wszystko.
