Uniwersytet Morski z Gdyni raz jeszcze wystawił na licytację gmach przy ul. Długi Targ 41, popularnie zwany Złotą Kamienicą. Kwota startowa to 22 mln zł. W minionym postępowaniu przetargowym zgłosiła się jedna spółka, która finalnie zrezygnowała z transakcji kupna i utraciła wpłacone blisko 2 mln zł depozytu.
Rzeczniczka prasowa UMG dr Zuzanna Szwedek-Kwiecińska zawiadomiła PAP, że kwestia zbycia Złotej Kamienicy została na nowo przekazana pod obrady Rady Uczelni, która w formie rezolucji wyraziła zgodę na sprzedaż obiektu. Postępowanie przetargowe ogłoszono 14 listopada bieżącego roku.
W obwieszczeniu wskazano, iż jest to otwarty przetarg ustny na zbycie prawa wieczystego użytkowania działki, na której posadowiony jest budynek o charakterze biurowo-usługowym, zlokalizowany przy ul. Długi Targ 41/42 w Gdańsku, będącej własnością Uniwersytetu Morskiego w Gdyni. Przedmiotem transakcji jest prawo wieczystego użytkowania gruntu o powierzchni 324 mkw. oraz prawo własności nieruchomości o powierzchni użytkowej przekraczającej 1345 mkw. Otwarcie ofert nastąpi 12 lutego 2026 roku. Wysokość wadium wynosi 10 proc. kwoty startowej, to jest przeszło 2,2 mln zł.
Ubiegły przetarg ogłoszono 20 marca, a data graniczna składania ofert minęła 16 czerwca br. Wówczas cena wywoławcza wynosiła 19,6 mln zł. Zainteresowanie nabyciem przejawiała jedna korporacja, która ulokowała około 1,9 mln zł wadium, jednakże odstąpiła od zamiaru kupna nieruchomości i straciła przekazaną sumę. Rzeczniczka uniwersytetu nie podała nazwy podmiotu.
Zbycie kamienicy jest powiązane z dalszymi przedsięwzięciami inwestycyjnymi i przeobrażeniami w organizacji uczelni, w tym zamysłami związanymi ze wzniesieniem siedziby Wydziału Informatyki, jak również konstrukcją nowego domu studenckiego i dalszym rozwojem placówki.
Złota Kamienica przy Długim Targu 41, znana również jako Dom Steffensów i Dom Speimanna, od epoki średniowiecza należała do majętnych gdańskich patrycjuszy pełniących obowiązki w miejskich organach. Uznaje się, że pod koniec XV stulecia stała tu jednopiętrowa kamienica, prawdopodobnie dostrzegalna na malunku „Grosz czynszowy" Antona Möllera. W schyłku XVI wieku jej wnętrza były parokrotnie używane w trakcie pobytów króla Zygmunta III Wazy w Gdańsku.
W roku 1601 posesję pozyskał Johann Speimann, który w roku 1609 zlecił Abrahamowi van den Blocke zbudowanie nowej, manierystycznej kamienicy z bogato zdobioną elewacją, zakończonej w roku 1618. W XVIII stuleciu w holu umieszczono dodatkowy kantorek i antresolę, a po śmierci Speimanna budynek pozostał we władaniu jego potomków, aż w roku 1786 przeszedł w posiadanie rodziny Steffensów, u której był do roku 1918. Po przejęciu przez miasto został zespolony z sąsiadującymi kamienicami, odnowiony w latach 1924–1925 i częściowo przeznaczony na ekspozycje muzealne, które przepadły w czasie II wojny światowej. Zrujnowana w roku 1945, zachowała jednakże fasadę, dzięki czemu mogła zostać zrekonstruowana, a po roku 1952 mieścił się w niej Instytut Morski. (PAP)
pm/ mmu/
