Prawidłowy montaż ogrzewania podłogowego ma kluczowe znaczenie dla jego trwałości i wydajności. Każdy etap jest ważny – od przygotowania podłoża po precyzyjne ustawienie pętli grzewczych. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, na co zwrócić uwagę, aby uniknąć błędów, które mogą okazać się kosztowne w przyszłości.
1. Na początek – taśma krawędziowa
Pierwszym zadaniem w przygotowaniu podłoża pod ogrzewanie podłogowe jest wykonanie szczeliny dylatacyjnej za pomocą taśmy krawędziowej. Taśma ta kompensuje rozszerzalność cieplną wylewki i pomaga zapobiegać pękaniu na krawędziach pomieszczenia.
- Ferro oferuje samoprzylepną taśmę krawędziową (TB25) z wstępnie przyciętymi krawędziami i foliowym podkładem. Nakłada się ją na czystą, suchą i odkurzoną ścianę. Jej montaż jest szybki i prosty, nie wymaga dodatkowego kleju.
Taśma ta ma za zadanie chronić połączenie między wylewką a ścianą, dlatego powinna wystawać 1–2 cm ponad przewidywany poziom wylewki. Po utwardzeniu wylewki nadmiar taśmy można łatwo przyciąć.
2. Skuteczna izolacja podłogi
Po wykonaniu dylatacji przystępujemy do montażu izolacji termicznej. Ta warstwa zapobiega utracie ciepła do gruntu lub przez sufit. Oto trzy najpopularniejsze metody izolacji podłogi pod ogrzewanie podłogowe:
- styropian + folia aluminiowa z rastrem (F50) – doskonałe rozwiązanie dla standardowych projektów mieszkaniowych, ekonomiczne i pozwalające na korektę grubości styropianu (minimum 10 cm na parterach, 3 cm na stropach międzypiętrowych),
- styropian zintegrowany z folią (mata FS30) – rozwiązanie prefabrykowane, które przyspiesza montaż i zapewnia równą powierzchnię,
- płyty systemowe z kołkami (PTS30) – unikalnie wyprofilowane „grzybki” umożliwiają układanie pętli bez użycia narzędzi – wystarczy wcisnąć rurę między kołki, a ona pozostanie na swoim miejscu.
Wybór izolacji powinien być dostosowany do rodzaju inwestycji – w domach jednorodzinnych często stosuje się pierwszą, najbardziej ekonomiczną opcję, czyli folię i styropian. Jednak w przypadku projektów o większym budżecie, gdzie szybkość i łatwość montażu mają kluczowe znaczenie, zaleca się zastosowanie płyt systemowych.
3. Wybór rur – postaw na sprawdzone produkty
Jakość rur jest kluczowa, ponieważ będą one ukryte pod wylewką. Awaria rury ogrzewania podłogowego wymagałaby czasochłonnej i kosztownej naprawy, wymagającej skucia podłogi. Ferro oferuje dwa rodzaje rur wielowarstwowych o wyjątkowej wydajności:
- F-POWER PEX-a – wykonany z wysoce usieciowanego polietylenu, charakteryzuje się niezwykłą elastycznością, dzięki czemu nadaje się do instalacji wymagających skomplikowanych pętli.
- F-COMFORT PERT typ II – wykonany z polietylenu o podwyższonej odporności na wysokie temperatury (do 90°C), charakteryzuje się długą żywotnością, a jego niewielka chropowatość wewnętrzna minimalizuje ryzyko powstawania osadów.
Oba rodzaje rur Ferro są pięciowarstwowe i zawierają barierę antydyfuzyjną EVOH, która zapobiega przedostawaniu się tlenu z powietrza do instalacji, chroniąc w ten sposób jej metalowe elementy przed korozją.
4. Pętla – szpilki i zszywacz wykonują swoją pracę
Ręczne układanie rur należy już do przeszłości. Standardową praktyką jest używanie zszywacza i specjalistycznych klipsów do montażu.
- Zszywacz – ergonomiczne narzędzie umożliwiające szybkie i bezpieczne mocowanie rur do styropianu i folii bez konieczności przyjmowania niewygodnej pozycji roboczej.
Raster nadrukowany na folii izolacyjnej ułatwia zachowanie prawidłowego odstępu między rurami – zazwyczaj 10, 15 lub 20 cm, w zależności od zapotrzebowania na ciepło w danym pomieszczeniu. Rury ogrzewania podłogowego są zazwyczaj układane gęściej (co 10 cm) wzdłuż ścian zewnętrznych i przeszkleń, gdzie straty ciepła są większe. W centralnych częściach pomieszczeń stosuje się standardowe odstępy, a w słabiej ogrzewanych miejscach rury układa się nawet co 20 cm.
Zaciski mocują rurę, zapewniając stabilność podczas wylewania i utwardzania jastrychu. Aby zminimalizować ryzyko przesuwania się i unoszenia rury, zaleca się rozmieszczanie zacisków co 40–50 cm na odcinkach prostych i co 10–20 cm na zakrętach.
Najlepsze praktyki instalacyjne:
- Nie ignoruj taśmy krawędziowej.
- Upewnij się, że izolacja jest ułożona równomiernie, bez szczelin i mostków termicznych.
- Unikaj używania uszkodzonych klipsów.
- Nie należy wywierać nadmiernego nacisku na rury – należy pamiętać o ich rozszerzalności cieplnej.
- Dokładnie zaplanuj przebieg rur – zgodnie z projektem i unikając miejsc pod meblami
